“Hee … je schrijft toch over voeding, voedsel, risicoperceptie en nog meer?" kreeg ik te horen. Waarom komt dat voedsel dan niet meer aan bod? Daar schrijf je al een hele tijd niets over!”
Nou vooruit dan. Je komt toch regelmatig dingen tegen die passen in het thema Dadels van Hassan: dingen die groter zijn dan ze zijn.
Neem nu deze runderknakworst van Albert Heijn. Wat zit daarin en hoe wordt het verkocht? Close reading van een etiket. Dat past precies in het thema Dadels van Hassan.
Om te beginnen met de aanprijzende (laudatieve) claims: volgens AH zijn deze worstjes
– een gezonde keuze
– snel klaar
– lekker op een broodje of als snack
het etiket is daarnaast voorzien van een klavertje vier logo, dwz het wordt aangeprezen als een gezonde keuze! Is dat zo? Nou als je de criteria van hoogleraar voeding Martijn Katan aanhoudt is het gezond omdat je als je deze worstje eet misschien niet iets anders eet wat nog slechter is. Maar vooruit: laat ik, voordat ik deze dadels kwalificeer als dadels die groter zijn dan ze zijn ook maar iets goeds zeggen: er is ook wel knakworst die minstens 2* zoveel vet bevat.
Wat zit erin?
Kijk eens aan, maar liefst 51% rundvlees; 33 % kippenseparatorvlees (van dat kippenvlees dat van de botten wordt geperst, afval dus eigenlijk); water; tarwebloem; zout; plantaardig eiwithydrolysaat; rundercollageen (tja, dat is gewoon de achterkant van uw leren bankstel … die huiden, daar zit nog best wat bindweefsel aan de achterkant en als je dat er af haalt, dan kan het zo in de worst!); natuurlijk rookaroma; kruiden en specerijen; stabilisatoren (E450, E451, dat zijn allebei fosfaten); conserveermiddelen ((E250 = nitriet, wat er in dit geval waarschijnlijk minder in zit om te conserveren (de worstjes zitten immers in een blikje) maar dat alleen nodig is om de worstjes wat roder te maken, zodat je denkt dat er meer vlees in zit dan er werkelijk in zit (tja … daar hebben we toch duidelijk het thema van de dadels van Hassan te pakken); gefermenteerde rijst (lekker nietwaar, maar als je dat product ooit gezien hebt (het is rijst gefermenteerd door de schimmel Monascus purpureus, komt uit Azië en wordt daar wel gepusht als cholesterol verlagende stof). Maar dat is niet de reden dat het in de AH worstjes zit. Het product heeft namelijk een felrode kleur en zit er dus (opnieuw) alleen maar in om meer vlees te suggereren dan er in zit); verdikkingsmiddel (guarpitmeel), het worstje moet immers “knakken” , wat helaas bij deze slappe hap niet zo goed lukt.
En kijk eens: er staat zowaar een allergie-informatie op: bevat soja, lactose, melkeiwit, tarwe (gluten) en ei.
Raar, als je de ingrediëntendeclaratie nakijkt is het een raadsel waar dat melkeiwit vandaan komt. Idem voor de lactose. De soja in de allergie-informatie kan afkomstig zijn van het plantaardig eiwithydrolysaat, maar melkeiwit toch niet: dat is toch niet plantaardig? En dat “ei”? Waar komt dat vandaan? In de ingrediëntendeclaratie is het niet te vinden.
Albert Heijn verkoopt allerlei producten die allergeenvrij zijn. Zo kun je mineraalwater van AH kopen met een logootje gluten- en melkeiwitvrij erop. Dat is nou leuk! Er is toch geen enkel mineraalwater dat gluten of melkeiwit bevat? En AH maakt het nog doller: je kunt ook glutenvrije sla krijgen en glutenvrije appels. Volgens de Nederlandse Warenwet mag je niet claimen dat iets x-vrij is als alle soortgelijke producten ook x-vrij zijn, maar de VWA zal wel iets anders te doen hebben dan daar op te letten. Die zijn te druk met zich helemaal weg te reorganiseren.
Zijn die knakworsten lekker?
Nou … nee! Zachte hap, knakt van geen kant en smaakt ook niet. Goed als vulsel volgens de regel van Katan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten