Zoeken in deze blog

vrijdag 23 oktober 2009

Vaccinatie tegen Mexicaanse griep: slaat de angst toe?

    Eén meisje dat aan Mexicaanse griep overlijdt en de paniek slaat toe. Bij beleidsmakers op met Ministerie van VWS en bij de patiënten. Wie moet er gevaccineerd worden en tegen wat? Ouderen (maar die hebben toch al een redelijke weerstand?) of jongeren (maar daar bestaat een behoorlijke aversie tegen vaccinatie, getuige het debacle van de vaccinatie tegen baarmoederhalskanker eerder dit jaar. 
    Moet er gevaccineerd worden tegen de gewone griep, tegen de Mexicaanse of allebei? Alles draait om veiligheid en het voorkomen van mogelijk dodelijke ziektegevallen.
    In Duitsland is er commotie ontstaan omdat er twee soorten vaccin ingekocht waren: Pandemrix van Glaxo Smith Kline en Celvepan van Baxter. Het eerste bevat allerlei stoffen (adjuvantia) die de werking verhogen plus een conserveermiddel, en het laatste (Celvepan) doet het zonder al die toevoegingen. Het klinkt ook wat griezelig: die adjuvantia bestaan o.a. uit squaleen (uit haaielever) en thimerosal, een conserveermiddel dat kwik bevat: geen wonder dat zoiets de toch al chemofobe burger kopschuw maakt. Was er ooit geen verdenking dat kwik de oorzaak was van autisme en adhd? Was er jaren geleden in Japan geen schandaal over methylkwik in vis?
    De rel werd nog erger omdat Celvepan bestemd was voor Duitse leger, politici en ambtenaren. Het grote publiek moest het doen met het opgepepte Pandemrix, met al of niet reeel risico en de politici hadden voor zichzelf het “veilige” Celvepan geregeld. “Klassenmedizin” kopte de boulevardpers. De beer was los.
    Hoe zit het nu in Nederland? Minister Klink heeft vaccins van GSK (Pandemrix) en van Novartis (Focetria) ingekocht. Deze vaccins hebben verschillende samenstelling en zijn gemaakt volgens een verschillend productieproces. Beide zijn door de EMEA (European Medicines Agency) positief beoordeeld met betrekking tot veiligheid en werkzaamheid, maar beide bevatten het kwikhoudend conserveermiddel thimerosal waarover zoveel te doen is. 
    Of nu een vaccin zonder conserveermiddel beter is dan een die het niet bevat is nog niet zo duidelijk. Voor veel mensen, vooral uit de alternatieve hoek, is het echter een uitgemaakte zaak: liever ziek dan een vaccin met thimerosal.     Ze zijn ervan overtuigd dat ziekten als autisme en adhd rechtreeks iets te maken hebben met micro-doses kwik die we langs allerlei wegen binnenkrijgen. Inmiddels enkele jaren geleden was er ook een rel over amalgaamvullingen in kiezen.
Wat zegt de wetenschap ervan?
    Op de website van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) is een overzicht gepubliceerd over de toepassing van thimerosal in vaccins. Daarin wordt o.a. verwezen naar een rapport van het Institute of Medicines dat speciaal de relatie tussen vaccinatie en autisme en adhd heeft onderzocht.
    Je kunt eruit opmaken dat het verband er volgens wetenschappelijke inzichten niet is. Toch is er in de USA een trend, vooral bij vaccins bestemd voor kinderen en zwangere vrouwen om vaccins te produceren zonder dit conserveermiddel. 
    Of die uit een kostenoverweging en veiligheid even goed zijn moet nog afgewacht worden, maar de perceptie van de consument lijkt het hier in ieder geval duidelijk gewonnen te hebben van wetenschappelijke inzichten. De Strategic Advisory Group of Experts (SAGE) van de WHO is recent tot de opinie gekomen dat 1 vaccatie (in Europa worden er nog twee aanbevolen) voldoende is en dat het niet uitmaakt of die vaccins adjuvantia bevatten of niet.
    Gezien alle weerstand tegen vaccinatie en ondanks alle wetenschappelijke opinies, is er dikke kans dat Klink, als hij op advies van de Gezondheidsraad besluit tot een herallocatie van vaccins en een gedeelte wat er nu ingekocht is wil bestemmen voor kinderen, in moeilijkheden komt en tegen dezelfde weerstand op gaat lopen als bij de baarmoederhalskankervaccinatie.
    Het rapport van het Institute of Medicine is hier te vinden.

dinsdag 13 oktober 2009

Tenminste houdbaar tot … Is de tht datum van de monarchie verlopen?

    Le Premier roi fut un soldat heureux. De eerste koning was een soldaat die geluk had. De zin komt van Voltaire, en Multatuli en Schopenhauer citeren hem. J Presser haalt de zin ook nog aan in zijn boek over de tachtigjarige oorlog.             Multatuli geeft in de zevende geschiedenis van het gezag een mooie persiflage op het ontstaan van het erfelijk koningschap. Want dat is toch de kern van de zaak: of wij in een democratisch land waar in principe alle functies voor iedereen bereikbaar moeten zijn nog langer een erfelijk koningschap accepteren.
    Multatuli vond het kennelijk maar zozo. Krates was een koning die verdienste had, zijn zoon was een non-valeur die zich maar wat verbeeldde. “Waarom wilt gij koning zijn” vroeg het volk “dat geen verstand had van erfrecht”. Tja, omdat hij nu eenmaal zijn zoon was! Meer argumenten waren er niet.
    Het gaat dus niet om of de huidige formule vervangen moet worden door een soort ceremonieel koningschap. Zelfs dat is teveel. Het gaat om het principe. Multatuli zegt: het volk had geen verstand van erfrecht. Maar waarom is verstand van erfrecht nodig: Nederland is ontstaan als republiek en bij toeval een monarchie geworden. Het had in 1815 ook anders kunnen lopen.
    En waarom zouden we willen dat functies vererven. Dat geld in de familie blijft is al raar genoeg want erfelijkheid betekent toch niets anders dan overerven van een paar draadjes DNA. 
    Waarom geldt er eigenlijk een hoog successierecht als je je geld nalaat aan iemand die geen familie is maar waar je wel een affectieve band mee hebt. Waarom pikt de staat in dat geval je zuur verdiende geld in?
In Nederland hebben we een Republikeins Genootschap en ook nog een Nieuw Republikeins Genootschap. Alleen het tweede is een beetje (met de nadruk op beetje) actief. Nou is die inactiviteit van het Republikeins Genootschap niet zo verwonderlijk, want dat bestaat naar mijn indruk uit een aantal tandeloze oude heren die ’s avonds hun kunstgebit in oranjebitter te desinfecteren leggen. Maar van het Nieuw Republikeins genootschap had toch meer verwacht mogen worden.
    Nu leidt het geen twijfel dat het huis van Oranje terdege wordt geadviseerd over hoe ze haar populariteit kan behouden en vergroten. Ze weten dat er uiteindelijk een eind komt aan de monarchie en daarmee ook aan hun mooie positie. De kunst is het zo lang mogelijk te rekken. Moeilijk is dat niet eens: Maxima hoeft maar weer een kind erbij te nemen of het Nederlandse (vrouw)volk smelt weer weg van affectie en de populariteit van het Koningshuis stijgt naar ongekende hoogtes, zoals na de aanslag van Karst T. op 30 april. Zou Schopenhauer dan toch gelijk hebben dat vrouwen op dit punt verstandelijk niet helemaal op uit-ontwikkeld zijn?
    Onze prime minister, de eerste dienaar van het Koningshuis, vaak lijkt het meer een eerste bediende ... onze JPB had het maar moeilijk met het verdedigen van de begroting van het koningshuis dit jaar. Hij was bijzonder verontwaardigd over de manier waarop sommige Kamerleden hun kritiek verwoordden. Die kritiek was eigenlijk simpel genoeg: krijgen we value for money en is het feit dat voor alles wat de koning doet de minister verantwoordelijk is niet een achterhaalde zaak. Een familie die de wereld over vliegt en zich (dankzij de kruiwagens van het Nederlandse kabinet) steeds meer profileert in internationale milieus … kan die niet zijn eigen boontjes doppen.
    Daniela Hooghiemstra, historica en auteur van twee boeken over het hof zegt in een interview in de NRC van 8 october j.l.: “Willem-Alexander en Máxima zijn deel geworden van een internationale elite. Hun werk is eervol, de Belgische prins Philip wordt níét gevraagd als VN-adviseur. Maar ze dreigen Nederland te ontgroeien.”
Zou prins Flupke niet gevraagd worden omdat hij mindere kwaliteiten heeft dan Willem Alexander? Of zou er gewoon vanuit België wat minder gelobbyd zijn? Zou mw. Zorreguieta nu werkelijk alleen maar mogen aanschuiven bij secretaris Ban Ki-moon omdat ze zoveel verstand heeft van microkrediet? Of toch om dat ze getrouwd is met een Nederlandse kroonprins?
    Moet de Nederlandse belastingbetaler voor al die activiteiten opdraaien? De voorstanders van de monarchie hebben het steeds over een “royalty” bonus. Voor de prins gaan deuren open die voor anderen gesloten blijven en daarmee zou het Nederlandse bedrijfsleven meer kansen krijgen. Meer en kwestie van idolatrie lijkt me. Een ander idool was net zo goed geweest. Moeten we daar niet van af?
    Niet zo verwonderlijk dat JPB verontwaardigd was want hij komt uit de gereformeerde bloedgroep van het CDA waar ze nog een beetje leven met de gedachte van regnum en sacerdotum: de Koning als vertegenwoordiger van God in wereldse zaken en de Paus als vertegenwoordiger in geloofszaken. Dat laatste is in de reformatie weliswaar verloren gegaan maar het eerste … daar wordt nog volop aan gehecht. Kritiek is in die kringen dus “not done”.
    Desondanks begint het ook in gereformeerde kring te rommelen. Hoogleraar Nederlandse geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam dr. J. C. Kennedy, spreekt in een interview in het Reformatorisch Dagblad al van een “verantwoordingscultuur” waar nu ook de Oranjes mee te maken krijgen. Nu de kritiek op de top van het bedrijfsleven met zijn vanzelfsprekende “marktconforme” beloningen (ook daar waar helemaal geen markt is) steeds feller wordt krijgt nu volgens hem ook het Oranjehuis te maken met kritiek.
    Het kabinet probeert al jaren die kritiek voor te zijn door de kroonprins in allerlei functies te parachuteren. Hij schijnt er nu wel zo’n 22 te hebben. Maar iedereen weet dat hij die eervolle nevenfuncties niet heeft door zijn kwalificaties, maar alleen omdat hij kroonprins is. Zou er wel iemand in Nederland zijn die denkt dat onze kroonprins verstand heeft van watermanagement? Welnee, er zijn gewoon een stel ambtenaren op diverse ministeries die zijn toespraken schrijven en souffleren wat hij moet zeggen. En wat zijn zijn kwalificaties om als commissaris van DNB te fungeren?
    Tijd om die achterhaalde institutie op te ruimen en een door verdienste alom geaccepteerde politicus (nee, niet Wilders natuurlijk) als president van Nederland te installeren. En dan alleen met een representatieve taak.