In de media wordt schande gesproken van het feit dat een (Amerikaanse) rabbi die ook werkzaam is bij de Amsterdamse joodse gemeenschap een verklaring heeft ondertekend dat homosexualiteit te genezen valt. Ook heisa over dat er door een zorgverzekering een therapie wordt vergoed om homosexualiteit te onderdrukken. In Trouw een artikel erover. Is het toeval dat deze ophef gelijktijdig komt?
Sommige reacties op het artikel in Trouw zijn me uit het hart gegrepen, maar niet alle. Verontwaardiging alom dat zoiets vergoed wordt en nog wel in de basisverzekering en niet in een aanvullende verzekering. Natuurlijk zijn er weer parlementariërs die vragen moeten stellen aan de minister van VWS. Wat verwondering wekt is de enorme hitsigheid waarme onze kamerleden op de zaak reageren, zonder dat ook maar uit iets blijkt dat ze zich grondig in de achtergrond hebben verdiept (want dat kan gewoon niet op zo’n korte termijn). De crux schijnt te zijn dat het op de een of andere manier in het basispakket valt omdat het onder “zwaardere geestelijke gezondheidszorg” te rangschikken valt (iemand schrijft dat het onder “jeugdtrauma” geschoven wordt) en dat alom de mening heerst dat de instelling die de behandeling geeft het doel heeft mensen van hun homosexualiteit te “genezen”. Dat is bij de meeste mensen (en ook bij mij) anathema.
Het is natuurlijk onzin om therapieën die niet werken te vergoeden. Die horen thuis in een aanvulllende verzekering. Voor allerlei alternatieve behandelingen moet je een aanvullende verzekering afsluiten. Antropofische geneeswijzen etc. Het is maar net waartegen je je wilt verzekeren. Je kunt altijd wel een clubje gelijkgestemden vinden die jouw risico willen delen en daar ook aan willen mee-betalen. Dat is het mooie van een systeem van (verplichte) basisverzekering met een menu aan aanvullende verzekeringen waaruit je zelf een keuze kunt maken. Het zou dus in de rede liggen dit type problemen in een aanvullende verzerking te schuiven en niet in het basispakket. Toch ligt het hier ingewikkelder.
De tweede wet van de thermodynamica stelt dat ieder systeem in wanorde vervalt als er geen energie in gestoken wordt om het te onderhouden. Omdat bijgevolg ook ons lichaam in wanorde vervalt moeten we er energie in steken om het weer te herscheppen. Dat doen we door de sexualiteit, die wel degelijk de bedoeling heeft dat we ons reproduceren. Om ons zover te krijgen is het zo geregeld (ik laat maar in het midden door wie of wat) dat we aan dat reproduceren plezier beleven (mannen meer dan vrouwen).
Omdat de mogelijkheid van reproductie dus essentieel is voor het “normaal” vinden van een sexuele geaardheid kun je homosexualiteit niet “normaal” vinden, want dan verliest het begrip in deze context alle betekenis. Homo’s zullen zich als regel niet reproduceren vanwege hun geaardheid. Maar net zo goed kun je stellen dat het weer “normaal” is dat er bij de definitie van “normaal” (en dat is hier dus heterosexueel gedrag) een tolerantie bestaat die ander gedrag dan wat de norm is omvat. Die tolerantie is niet gefixeerd. Zo schommelt het maatschappelijke oordeel over homosexualiteit, bi-sexualiteit, pedofilie en incest met tijdgeest en cultuur. Sommige zaken accepteren we, andere nu niet, misschien morgen wel.
Was de behandeling die door de hulpverlenende instantie aangeboden wordt nu wel gericht op het “genezen” van homosexualiteit? Voor onze volksvertegenwoordigers stond het bij voorbaat vast: dat was het geval en de reactie was een reflex.
Het voornaamste punt dat door onze “seculiere” volksvertegenwoordigers en de meeste mensen die reageren op de kwestie uit het oog verloren wordt (of liever het punt dat ze niet willen zien) is dat er echt mensen zijn die zwaar psychisch lijden omdat ze de keuze moeten maken tussen hun geloof en hun geaardheid. In dat geval kan een therapie twee kanten uit: laat dat geloof maar zitten … leer te leven zonder geloof, ook dan kun je gelukkig worden (misschien is “geloven” ook wel een ziekte!), of … probeer je homosexualteit te verzoenen met jouw geloof. Credo quia absurdum. Geloof kun je niet op ratio baseren. Als je homosexueel bent en ook gelovig dan sta je voor een ontzettend dilemma dat tot geweldige psychische spanningen kan leiden.
De vraag of dan wel in het basispakket moet als tegelijkertijd andere vergoedingen voor aanpassingsstoornissen uit het basispakket geschrapt worden lijkt een zaak die zich niet leent voor een in een achternamiddag geformuleerd oordeel gebaseerd op een onzorgvuldig opgesteld kranteartikel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten