Zoeken in deze blog

dinsdag 14 februari 2017

De Correspondent

Dit artikel kwam ik een tijd geleden (drie jaar) tegen in de Volkskrant. Leuk om het te lezen in tijden dat de representativiteit van de pers zo in twijfel wordt getrokken. De Grachtengordel aan het woord, zo lijkt het.

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3414602/2013/03/24/Vernieuwers-bij-de-Correspondent-gewoon-gevestigde-elite.dhtml

Uit het artikel: 
Een beetje pijnlijk wordt het als je ziet wie er precies achter De Correspondent schuilgaan. Goed: met journalistieke stalinorgels als Wijnberg, Hofland, Luyendijk, Grunberg en Jelle Brandt Corstius mag je gerust zeggen dat De Correspondent de fine fleur van de journalistiek in huis heeft.

Aan de andere kant: van de dertien initiatiefnemers zijn er twaalf man. Zeker tien wonen er in Amsterdam. De helft studeerde aan de Universiteit van Amsterdam. Haast allemaal schreven ze voor De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland en/of NRC.

Dat is dus gewoon de aloude grachtengordel-elite. Het not-so-old-boys-network van weliswaar stuk voor stuk fantastische journalisten, maar wel allemaal blanke, hoogopgeleide, Amsterdamse mannen voor wie New York en het Midden-Oosten dichterbij liggen dan Overijssel of De Veluwe. [].”

Wat een BN'ers. Om misselijk van te worden


Oude meuk maar ik kwam dit tegen toen ik weer actief wilde worden op blogger. Wat een non-nieuws gaat er om op het internet en de sociale media.

Here is the news read by Piet Snot,
is dit wat gij bedoeld hebt God *)

*) J. Greshof

Eerder

zondag 24 februari 2013

Alles hypet


De paardenvlees hype





Wat een ongelofelijke hype, die paardenvlees affaire. Alsof er iets nieuws onder de zon is. Ik heb jarenlang bij de Keuringsdienst van Waren gewerkt (nu nVWA) en een van mijn belangrijkste aandachtsgebieden was het onderzoek van toevoegingen aan vleeswaar. Want geknoeid werd er! Slagers en fabrikanten (natuurlijk de knoeiers onder hen, niet de consciëntieuze vakmensen) waren er altijd op uit om meer water of goedkopere vleessoorten in hun vleeswaar te verwerken zonder dat dat op het etiket werd vermeld. Dat vergde constante aandacht.
                Het was aanvankelijk helemaal niet zo gemakkelijk om aan te tonen dat er geknoeid werd, maar in de negentiger jaren kwamen er biochemische technieken beschikbaar waarmee je toch op een eenvoudige manier vast kon stellen dat het geval was. Varkensvlees in rundergehakt, soja of melkeiwit in vleeswaar, kalkoen in de kippensaté, paardenvlees in de rundvleeskroketten, soja of melkeiwit in de ham, alles was mogelijk en het werd ook allemaal aangetroffen. Maar een hype bleef toen achterwege omdat alles onder de pet moest blijven.
                We hebben er destijds bij de KvW hard aan gewerkt om betrouwbare methoden te ontwikkelen. Dat lukte prima: met immunochemische methoden of DNA hybridisatie konden we voor een paar euro per monster al ontdekken of er in een product varkens-, paarde-, kalkoen-, schaap- of ander vlees aanwezig was. Zowel in rauwe als gesteriliseerde vleeswaar!
                Ik kwam in die tijd wel eens op biochemische congressen waarbij wetenschappers allerlei interessante verhalen hadden over kankeronderzoek e.d. Als mij dan bijvoorbeeld tijdens de lunch vroegen waarmee ik me zo bezig hield vond ik het wel eens gênant om te moeten zeggen “met de identiteit van de Nederlandse gehaktbal”, maar de technieken de we gebruikten waren net zo geavanceerd als die zij gebruikten. Alleen … het moest allemaal goedkoop om een grote doorstroom te hebben. Je kon nu eenmaal geen honderden guldens uitrekken om te kijken of er varkensvlees in rundergehakt zat. Dus eerst een screeningsreactie om zoveel mogelijk zondaars er uit te pikken en daarna een bevestigingsmethode om het zeker te weten. Dat liep allemaal als een trein.
                Maar de belangstelling binnen de KvW was nihil. Er werd daar gereorganiseerd. Na de transfer van gemeentelijke dienst naar rijksdienst fuseerde de KvW met haar toezichthouder vanuit het ministerie van VWS, de Inspectie voor de Volksgezondheid belast met het toezicht op levensmiddelen. Nog later brak er een, wat binnen de Keuringsdienst van Waren “Boerenoorlog” genoemd werd, los. Het Ministerie van LNV keek al lang met begerige ogen naar de KvW en wilde die graag annexeren en laten fuseren met haar eigen vleeskeuringsdienst, het RVV die in slachthuizen actief was.  
               We weten hoe dat afgelopen is. De KvW is uiteindelijk van het Ministerie van VWS losgemaakt en onder de hoede gekomen van LNV (dat op zijn beurt weer is overgenomen door Economische zaken). De KvW heeft zich met hand en tand verzet tegen die overname door LNV. Er werd van alles uit de kast gehaald om duidelijk te maken dat volksgezondheid bij LNV niet in goede handen zou zijn. Op een gegeven moment werden zelfs plannen bedacht (en uitgevoerd) om iedere week met een aan volksgezondheid gerelateerde affaire de media te halen om vooral duidelijk kenbaar te maken dat de KvW bij het Ministerie van Volksgezondheid moest bijven. Maar een zaak als paardenvlees in rundvleeskroketten hoorde niet bij de zaken waarmee je de aandacht kon trekken. Althans … dat werd gedacht, en dus werd het ook niet geprobeerd. 

woensdag 20 juni 2012

Sri Sri Rawi Shankar krijgt eredoctoraat van Nijenrode Universiteit


In Trouw van vandaag een interview getiteld 'De economische chaos is veroorzaakt door de hebzucht van enkelen' met de Indiase goeroe Sri Sri Rawi Shankar die recent een eredoctoraat heeft gekregen van de businessuniversiteit Nijenrode 
          Natuurlijk, zo’n “Businessuniversiteit” moet een beetje meedoen met de hype. Ethisch verantwoord ondernemen moet er geleerd worden door de studenten. Daar hoort een vlaggenschip bij. Als zo’n goeroe al diverse eredoctoraten heeft gekregen voor zijn geleuter dan kan zo’n prestigieuze instelling als Nijenrode niet achterblijven. Want Shankar is niet een van de minsten. Hij is "generally recognized as one of the most influential spiritual leaders of the present day. With his spiritual techniques, interventions and advice, he reaches a large section of the population – from students to world leaders." Mensen met hersens (en die ze dan ook gebruiken) kunnen daar alleen maar wat lacherig op reageren. Ex premier Balkenende hield het op Amitai Etzioni, maar met weinig succes. Nijenrode komt nu met deze “heilige” zweefkees. Als het om nietszeggendheid gaat hou ik het nog liever op Cruijff. Met grossieren in gemeenplaatsen kun je het ver brengen. Want gemeenplaatsen, daar is deze goeroe ontegenzeglijk sterk in.
          Ik stel me voor hoe dat in de bestuurskamer van Nijenrode is gegaan. “Jongens, we hebben met die economische crisis een imagoprobleem. Hoe lossen we dat op! Een eredoctoraat voor een bevlogen goeroe! Dat is het. Een verwijzing niet naar alleen centjes verdienen, maar naar het “hogere”, de spiritualiteit, dat hebben we hier de laatste jaren wat gemist. We hadden daar zelf natuurlijk al lang in kunnen voorzien, maar dat vonden we zolang het economisch zo voor de wind ging niet zo opportuun. Nu met de crisis wordt dat anders.  Maar dan wel iemand met internationale allure natuurlijk, want het is toch ook een beetje baltsen wat we doen! We er willen de internationale pers mee halen als het kan. Niet een figuur als Ratelband dus. Kom, laten we Lubbers eens vragen. Die weet wel iemand.”
          En dan kom je uit bij dit soort zwatelaars.  Of ze nu de VN adviseren of in het businesscircus van Davos optreden: nietszeggend geneuzel blijft het. Ze vertellen alleen maar wat iedereen allang weet, maar waaraan niemand zich houdt. Praatjes voor de vaak.

woensdag 18 januari 2012

De wonderen van het Christelijke geloof

Mooie film van Luis Buñuel over ketterijen binnen de chistelijke godsdienst. 
Deze scene kon ik alleen op Youtube vinden met Turkse ondertitels. Voor wie het Frans moeilijk kan volgen heb ik een klein stukje van de dialoog tussen de priester en de brigadier vertaald..

Wilt u er misschien een scheutje in?

Nee, dank u wel, het gaat zo
Komt u uit de buurt?
Ja, vlakbij,
Als u het wilt kan ik u afzetten als ik wegga.
Nee, dank u wel, ik wandel vanavond liever terug
Om erop terug te komen: de wonderen van Christus hebben niets 
wonderbaarlijks, het zijn dingen die iedere dag voorkomen.
Ah, zeker
De wetenschap kan alles verklaren. Wat denkt u ervan?
Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat de wetenschap in overeenstemming 
is met de schrift. Daarom is iedereen tegenwoordig katholiek
Hoezo … Wat bedoelt u daarmee?
Ja … de hele wereld
Maar …? en de moslims dan?
Die zijn katholiek, kom nou
En de joden?
De joden ook, nog meer zelfs




Uit “mijn laatste snik”, de biografie van Luis Buñuel. […]”Paul Frankeur en Laurent Terzieff spelen de rol van twee pelgrims die te voet, in hun eigen tijd, op weg zijn naar Santiago de Compostela en die tijdens hun reis, bevrijd van tijd en ruimte, een hele reeks personen ontmoeten die een illustratie zijn van onze voornaamste ketterijen." 
Buñuel heeft ze geplukt uit de Dictionnaire des hérésies van abbé Pluquet

Volksvertegenwoordigers: schieten vanuit de heup

            In de media wordt schande gesproken van het feit dat een (Amerikaanse) rabbi die ook werkzaam is bij de Amsterdamse joodse gemeenschap een verklaring heeft ondertekend dat homosexualiteit te genezen valt. Ook heisa over dat er door een zorgverzekering een therapie wordt vergoed om homosexualiteit te onderdrukken. In Trouw een artikel erover. Is het toeval dat deze ophef gelijktijdig komt?
            Sommige reacties op het artikel in Trouw zijn me uit het hart gegrepen, maar niet alle. Verontwaardiging alom dat zoiets vergoed wordt en nog wel in de basisverzekering en niet in een aanvullende verzekering. Natuurlijk zijn er weer parlementariërs die vragen moeten stellen aan de minister van VWS.  Wat verwondering wekt is de enorme hitsigheid waarme onze kamerleden op de zaak reageren, zonder dat ook maar uit iets blijkt dat ze zich grondig in de achtergrond hebben verdiept (want dat kan gewoon niet op zo’n korte termijn). De crux schijnt te zijn dat het op de een of andere manier in het basispakket valt omdat het onder “zwaardere geestelijke gezondheidszorg” te rangschikken valt (iemand schrijft dat het onder “jeugdtrauma” geschoven wordt) en dat alom de mening heerst dat de instelling die de behandeling geeft het doel heeft mensen van hun homosexualiteit te “genezen”. Dat is bij de meeste mensen (en ook bij mij) anathema.       
            Het is natuurlijk onzin om therapieën die niet werken te vergoeden. Die horen thuis in een aanvulllende verzekering. Voor allerlei alternatieve behandelingen moet je een aanvullende verzekering afsluiten. Antropofische geneeswijzen etc. Het is maar net waartegen je je wilt verzekeren. Je kunt altijd wel een clubje gelijkgestemden vinden die jouw risico willen delen en daar ook aan willen mee-betalen. Dat is het mooie van een systeem van (verplichte) basisverzekering met een menu aan aanvullende verzekeringen waaruit je zelf een keuze kunt maken. Het zou dus in de rede liggen dit type problemen in een aanvullende verzerking te schuiven en niet in het basispakket. Toch ligt het hier ingewikkelder.
            De tweede wet van de thermodynamica stelt dat ieder systeem in wanorde vervalt als er geen energie in gestoken wordt om het te onderhouden. Omdat bijgevolg ook ons lichaam in wanorde vervalt moeten we er energie in steken om het weer te herscheppen. Dat doen we door de sexualiteit, die wel degelijk de bedoeling heeft dat we ons reproduceren. Om ons zover te krijgen is het zo geregeld (ik laat maar in het midden door wie of wat) dat we aan dat reproduceren plezier beleven (mannen meer dan vrouwen).
            Omdat de mogelijkheid van reproductie dus essentieel is voor het “normaal” vinden van een sexuele geaardheid kun je homosexualiteit niet “normaal” vinden, want dan verliest het begrip in deze context alle betekenis. Homo’s zullen zich als regel niet reproduceren vanwege hun geaardheid. Maar net zo goed kun je stellen dat het weer “normaal” is dat er bij de definitie van “normaal” (en dat is hier dus heterosexueel gedrag) een tolerantie bestaat die ander gedrag dan wat de norm is omvat. Die tolerantie is niet gefixeerd. Zo schommelt het maatschappelijke oordeel over homosexualiteit, bi-sexualiteit, pedofilie en incest met tijdgeest en cultuur. Sommige zaken accepteren we, andere nu niet, misschien morgen wel.
            Was de behandeling die door de hulpverlenende instantie aangeboden wordt nu wel gericht op het “genezen” van homosexualiteit? Voor onze volksvertegenwoordigers stond het bij voorbaat vast: dat was het geval en de reactie was een reflex.
            Het voornaamste punt dat door onze “seculiere” volksvertegenwoordigers en de meeste mensen die reageren op de kwestie uit het oog verloren wordt  (of liever het punt dat ze niet willen zien) is dat er echt mensen zijn die zwaar psychisch lijden omdat ze de keuze moeten maken tussen hun geloof en hun geaardheid. In dat geval kan een therapie twee kanten uit: laat dat geloof maar zitten … leer te leven zonder geloof, ook dan kun je gelukkig worden (misschien is “geloven” ook wel een ziekte!), of … probeer je homosexualteit te verzoenen met jouw geloof. Credo quia absurdum. Geloof kun je niet op ratio baseren. Als je homosexueel bent en ook gelovig dan sta je voor een ontzettend dilemma dat tot geweldige psychische spanningen kan leiden.
            De vraag of dan wel in het basispakket moet als tegelijkertijd andere vergoedingen voor aanpassingsstoornissen uit het basispakket geschrapt worden lijkt een zaak die zich niet leent voor een in een achternamiddag geformuleerd oordeel gebaseerd op een onzorgvuldig opgesteld kranteartikel. 


vrijdag 16 december 2011

Wintertijd. Eet eens rode kool

    Je hebt nodig: rode kool, uien, laurierblad, bruine basterdsuiker, rode wijn, olijfolie, azijn, appels, peper en zout.
     Die rode kool kun je in de supermarkt gesneden kopen, maar het is een kleine moeite om dat snijden zelf te doen. Je bent dan ook veel goedkoper uit. Ik had daar vroeger een speciaal koolsnijmes voor. Dat raakte een tijd geleden onherstelbaar defect en ik ben lang op zoek geweest naar een nieuw exemplaar. Lang gezocht en uiteindelijk gevonden (bijna om de hoek!). Maar ik heb het ook eens geprobeerd met een kaasschaaf (zie foto) en …waarachtig, daarmee gaat het nog gemakkelijker! 


      Snij de kool doormidden. Aan een halve kool heb je voor twee personen genoeg. Je kunt de andere helft dan nog een hele tijd bewaren met een stukje folie op het snijvlak. Klem die halve kool tegen je lijf (natuurlijk heb je een schort aan) en begin met de kaasschaaf vanaf de zijkant te schaven. Je zult zien dat het heel makkelijk gaat.
      Bak de uien in een grote braadpan in olijfolie glazig. Doe de gesneden rode kool erbij, meng de kool met de uien en doe er vervolgens een paar kopjes wijn bij. Doe er dan zout, peper en laurierblad bij en kook onder zo nu en dan omroeren op een klein vuurtje beetgaar (15-20 minuten is genoeg). Geen deksel op de pan: de alcohol moet verdampen! De kool mag niet te slap worden maar moet al dente zijn. Doe er tegen het eind stukjes appel bij. Ook die mogen niet tot moes gekookt worden, dus doe ze er niet te gauw bij. Een beetje wijnazijn er bij als je van iets meer zuur houdt. Tegen het eind dan nog wat bruine basterdsuiker.
      Je kunt er sukadelappen bij geven of bakbloedworst. Dat laatste is klassiek, maar veel vlees krijg je dan niet binnen want zo’n worst bestaat uit meel spek en bloed. Een beetje machtig wordt het dan wel.
       Eet smakelijk!

woensdag 26 oktober 2011

Die heerlijke knakworst van Albert Heijn


“Hee … je schrijft toch over voeding, voedsel, risicoperceptie en nog meer?" kreeg ik te horen.  Waarom komt dat voedsel dan niet meer aan bod? Daar schrijf je al een hele tijd niets over!”

Nou vooruit dan. Je komt toch regelmatig dingen tegen die passen in het thema Dadels van Hassan: dingen die groter zijn dan ze zijn.
Neem nu deze runderknakworst van Albert Heijn. Wat zit daarin en hoe wordt het verkocht? Close reading van een etiket. Dat past precies in het thema Dadels van Hassan.

Om te beginnen met de aanprijzende (laudatieve) claims: volgens AH zijn deze worstjes
        een  gezonde keuze
        snel klaar
        lekker op een broodje of als snack
het etiket is daarnaast voorzien van een klavertje vier logo, dwz het wordt aangeprezen als een gezonde keuze! Is dat zo? Nou als je de criteria van hoogleraar voeding Martijn Katan aanhoudt is het gezond omdat je als je deze worstje eet misschien niet iets anders eet wat nog slechter is. Maar vooruit: laat ik, voordat ik deze dadels kwalificeer als dadels die groter zijn dan ze zijn ook maar iets goeds zeggen: er is ook wel knakworst die minstens 2* zoveel vet bevat.

Wat zit erin?
Kijk eens aan, maar liefst  51% rundvlees;  33 % kippenseparatorvlees (van dat kippenvlees dat van de botten wordt geperst, afval dus eigenlijk); water; tarwebloem; zout; plantaardig eiwithydrolysaat; rundercollageen (tja, dat is gewoon de achterkant van uw leren bankstel … die huiden, daar zit nog best wat bindweefsel aan de achterkant en als je dat er af haalt, dan kan het zo in de worst!); natuurlijk rookaroma; kruiden en specerijen; stabilisatoren (E450, E451, dat zijn allebei fosfaten); conserveermiddelen ((E250 = nitriet, wat er in dit geval waarschijnlijk minder in zit om te conserveren (de worstjes zitten immers in een blikje) maar dat alleen nodig is om de worstjes wat roder te maken, zodat je denkt dat er meer vlees in zit dan er werkelijk in zit (tja … daar hebben we toch duidelijk het thema van de dadels van Hassan te pakken); gefermenteerde rijst (lekker nietwaar, maar als je dat product ooit gezien hebt (het is rijst gefermenteerd door de schimmel Monascus purpureus, komt uit Azië en wordt daar wel gepusht als cholesterol verlagende stof). Maar dat is niet de reden dat het in de AH worstjes zit. Het product heeft namelijk een felrode kleur en zit er dus (opnieuw) alleen maar in om meer vlees te suggereren dan er in zit); verdikkingsmiddel (guarpitmeel), het worstje moet immers “knakken” , wat helaas bij deze slappe hap niet zo goed lukt.

En kijk eens: er staat zowaar een allergie-informatie op: bevat soja, lactose, melkeiwit, tarwe (gluten) en ei.
Raar, als je de ingrediëntendeclaratie nakijkt is het een raadsel waar dat melkeiwit vandaan komt. Idem voor de lactose. De soja in de allergie-informatie kan afkomstig zijn van het plantaardig eiwithydrolysaat, maar melkeiwit toch niet: dat is toch  niet plantaardig? En dat “ei”? Waar komt dat vandaan? In de ingrediëntendeclaratie is het niet te vinden.

Albert Heijn verkoopt allerlei producten die allergeenvrij zijn. Zo kun je mineraalwater van AH kopen met een logootje gluten- en melkeiwitvrij erop. Dat is nou leuk! Er is toch geen enkel mineraalwater dat gluten of melkeiwit bevat? En AH maakt het nog doller: je kunt ook glutenvrije sla krijgen en glutenvrije appels. Volgens de Nederlandse Warenwet mag je niet claimen dat iets x-vrij is als alle soortgelijke producten ook x-vrij zijn, maar de VWA zal wel iets anders te doen hebben dan daar op te letten. Die zijn te druk met zich helemaal weg te reorganiseren.

Zijn die knakworsten lekker?
Nou … nee!  Zachte hap, knakt van geen kant en smaakt ook niet. Goed als vulsel volgens de regel van Katan.

maandag 16 mei 2011



Is my team ploughing

A.E. Housman / R. Vaughan Williams

"Is my team ploughing,
That I was used to drive
And hear the harness jingle
When I was man alive?"

Ay, the horses trample,
The harness jingles now;
No change though you lie under
The land you used to plough.

"Is football playing
Along the river-shore,
With lads to chase the leather,
Now I stand up no more?"

Ay, the ball is flying,
The lads play heart and soul;
The goal stands up, the keeper
Stands up to keep the goal.

"Is my girl happy,
That I thought hard to leave,
And has she tired of weeping
As she lies down at eve?"

Ay, she lies down lightly,
She lies not down to weep:
Your girl is well contented.
Be still, my lad, and sleep.

"Is my friend hearty,
Now I am thin and pine,
And has he found to sleep in
A better bed than mine?"

Yes, lad, I lie easy,
I lie as lads would choose;
I cheer a dead man's sweetheart,
Never ask me whose.

NB. Merk op datVaughan Williams twee coupletten niet gebruikt heeft

vrijdag 28 januari 2011

Kunduz. Het beerputje van de Nederlandse politiek?

Dat GroenLinks uiteindelijk akkoord zou gaan met wat vage toezeggingen (verpakt als “garanties”) hoeft niemand te verbazen. Eigenlijk stond de uitkomst van het debat al bij voorbaat vast. Was GroenLinks uiteindelijk niet (samen met D66) één van de indieners van het voorstel om na het debacle rondom de Uruzganmissie het NL committment mbt Afghanistan nog voort te zetten, zij het dan in een andere vorm – een politieopleidingmissie i.p.v. een “vecht”-missie. Niet dat Groenlinksers dat nu echt zo graag wilden, het voorstel was vooral nodig om GroenLinks regeringsfähig, gouvernementeel  te maken. “We zijn er helemaal klaar voor” zei Femke Halsema vóór de verkiezingen. Ze zag het pluche al lonken. Niet voor haarzelf – tenminste nu nog niet – want ze verklaarde uitvoerig dat ze zelf in de 2e Kamer wilde blijven, maar toch wel voor haar partij. Nu kun je ook dat met een korreltje zout nemen: zeggen dat je in de 2e Kamer wilt blijven … zei Wouter Bos dat ook niet vóór de verkiezingen die tot het laatste kabinet Balkenende leidden? Uiteindelijk is er maar een beetje (waarschijnlijk geregisseerd) beroep van partijprominenten nodig  en je kunt zo overstag gaan en toch nog op het pluche belanden. Toen de vorming van een links kabinet na deze verkiezingsuitslag niet lukte poetste Femke de plaat.
          Fractieleider Jolande Sap kwam natuurlijk met de voor de hand liggende blabla  dat het voor haar fractie een zware en gewetensvolle afweging was geweest, etc. etc. maar dat laat onverlet dat haar partijgenoten over die afwegingen waarschijnlijk andere ideeën hebben. Wat moet je met zo’n eis dat premier Mark Rutte er persoonlijk op toe moet zien dat de missie volgens de afspraken verloopt! Als dat niet gebeurt, zouden er maatregelen moeten volgen met in het uiterste geval een vertrek van Nederland uit Kunduz. Hoe zou onze Mark dat moeten doen?
          We weten hoe de politiek werkt: het is gewoon een jacht naar prestige en mooie posities. Nederland bij de G20 … daarvoor moet stroop gesmeerd worden. Voor wat hoort wat. Jaap de Hoop Scheffer secretaris-generaal bij de NAVO? Daarvoor moest committment in Irak komen. Niets van te vinden in officiële documenten. Nee natuurlijk niet. Zoiets blijft toch vanzelfsprekend onder de pet? Iedereen voelt instinctief dat zoiets een voorwaarde is. Daarover hoeft niets vastgelegd te worden en het hoeft zelfs  niet besproken te worden. Zoals alle ware motieven onder de pet blijven. We horen Rob de Wijk uitvoerig lobbyen vóór de missie in Kunduz. Maar was hij niet zelf beoogd minister van defensie of buza als er een ander kabinet was gekomen (ik schreef hier eerst “links kabinet”, maar we weten ondertussen wel dat D66 zo pluchegeil is dat ze in elk kabinet zullen gaan zitten, welke politieke kleur dat ook heeft en welke concessies van hun kant er ook voor nodig zijn).
          Is het een wonder dat de kiezers weglopen van de traditionele partijen?  Wat rest is een hopeloos verdeeld politiek landschap, waar populistische partijen als de PVV alleen maar garen bij zullen spinnen? Ben benieuwd naar de uitslag van de verkiezingen voor de Provinciale Staten.

maandag 13 december 2010

Nog een deftige krant?


   Tja, het moest er eens van komen. Mijn abonnement op de NRC een week geleden opgezegd. "Maar u bent al 40 jaar abonnee?" zei het meisje van de klantenservice. Tja, als je een jaarabonnement hebt moet je vooruit kijken. Met de wisseling van hoofdredacteur ben ik er niet geruster op geworden dat de (mijn ) krant nog het niveau houdt waar ik op gesteld ben. Verandering is goed, maar behoedzaamheid beter.
   Met het niveau ging het toch al bergafwaarts. Lifestyle bijlagen waarin geneuzeld werd over mode, koken en reizen en zo voort.
Maar het ergste is: de krant wordt te dik! Je krijgt hem niet meer uit in het weekend
   De uitgelekte e-mail van de nieuwe Belgische hoofdredacteur Peter Vandermeersch doet toch echt het ergste vrezen. Columnisten eruit? Mij best ... het zijn er inderdaad veel en sommigen zijn niet weg te branden. Frits Bolkestein sprak ooit van een konijneplaag en ik geef hem gelijk. We worden overspoeld door meningen. De gevierde Hofland lijkt wel haast iedere dag iets af te scheiden, ook al stelt het soms weinig voor. In een iets lagere frequentie zou hij nog best te pruimen zijn maar nu moet ik veel ongelezen laten. Toen Vandermeersch een tijd geleden in "de wereld draait door" aanschoof kreeg hij de wind van voren. Hofland afschaffen: dat toch niet? Dat was toch een icoon! Die kon toch niet weg? Is het toeval dat Hofland de P.C. Hooftprijs 2011 krijgt voor zijn essayistisch werk? Of zou het een poging zijn om wat pressie op Vandermeersch uit te oefenen om hem voor de NRC te behouden.
   Mij lijkt dat het minder om het niveau van de columnisten gaat (Hofland schrijft best interessante stukken) als wel om de frequentie waarin ze wat schrijven. Ik heb er een hekel aan als er teveel dezelfde gasten over de vloer komt, of dat nou via de krant, radio of televisie is. Dat circus van BN'ers staat me gruwelijk tegen.Als Vandermeersch daar wat aan wil doen dan kom ik misschien terug.
 En dan nog: in een interview in HP/De Tijd zegt Vandermeersch: "als al die columnisten schreven als Youp van 't Hek hoeven ze niet voor hun toekomst te vrezen." 't Is toch niet waar? Wordt de NRC een lolbroekenkrant met van die sjablooncollumns die soms wel leuk zijn maar waarvan je toch na verloop van tijd afvraagt wat je er nou eigenlijk van opgestoken hebt?   Maar is er een alternatief? Welke krant dan wel? Ik vrees dat ik tot het zwervende lezersvolk ga horen. Nu eens Trouw, dan weer De Volkskrant en soms weer de NRC. 
   Natuurlijk wordt je gebeld als je de krant opzegt. Of ik verder wil lezen met korting. Nou ... het nog maar eens een kwartaaltje aanzien dan. Lijkt wat slapjes, maar, zoals gezegd: is er wel een alternatief? Maar een jaar krediet? Dat niet meer!

woensdag 10 november 2010

Liebst du um Schönheit

Voor verliefde mensen.


Liebst du um Schönheit, o nicht mich liebe! 
Liebe die Sonne, sie trägt ein goldnes Haar!
Liebst du um Jugend, o nicht mich liebe! 
Liebe der Frühling, der jung ist jedes Jahr!
Liebst du um Schätze, o nicht mich liebe!
Liebe die Meerfrau, sie hat viel Perlen klar!
Liebst du um Liebe, o ja, mich liebe!
Liebe mich immer, dich lieb' ich immerdar.


maandag 8 november 2010




Nu, de ultieme ervaring van Dadels van Hassan. Een pot Mango chutney met een echte grand cru uit de Bordeaux, een Pauillac cru bourgeois chateau Lafite Rotschild uit het uitstekende jaar 2000. U weet niet wat u proeft!

Dadels Van Hassan
Mango Chutney
Ingr: mangos (30%), quinces, sugar, raisins, onions, vinegar, olive oil, wine (Pauillac, chateau Lafite Rotschild, 2000), ginger, lemongrass, chillies.
    440 gm                                      best before: 06-11-2012
    Informeer naar onze prijzen

vrijdag 29 oktober 2010

Het bed van Elsschot

    Het echtelijk bed van schrijver Willem Elsschot heeft gisteren op een veiling in Antwerpen 3500 euro opgeleverd. Het werd eerst nog uitgeprobeerd door de Gentse theatermaakster Pascale Patel die er samen met Pat Donnez op ging liggen. Het lag een beetje zacht, en de lengte was ook niet wat we tegenwoordig gewend zijn. 
    “Het bed zal een fantastische mooie plaats krijgen in de toonzaal van mijn beddenbedrijf”, liet de koper, beddenfabrikant Frank Verschueren uit Laarne weten.
Jammer dat die koper niet Charles van Ganzen heet, want ik moest bij die bedverkoop onmiddellijk denken aan de mooie vergelijking tussen metalen en houten bedden die Boorman in Elsschots “Lijmen” maakt.
    Al bladerend in een adresboek komen de kompanen Boorman en zijn leerling Laarmans, die zich voor de deftigheid de naam Texeira de Mattos heeft moeten aanmeten een advertentie tegen van

Stoffels, Dupuis & Co.
Lits anglais.
Seuls représentants de Collingwood LtD.
Exigez la marque “Morpheus”

“Wij hebben die Stoffels nog wel geen bezoek gebracht, de Mattos, maar onthoud al vast dat dit je ware ijzeren bedden zijn en dat een ijzeren bed in ’t algemeen:
  1. Gezonder is dan een houten, waarom weet ik niet meer , maar dat vertelt Stoffels ons wel.
  2. Zindelijker, want ijzer wordt nooit wormstekig, en is ook niet geschikt om door wandluizen als “Algemeen sanatorium gebruikt te worden.”
  3. Duurzamer, want ijzer is sterker dan hout, daar gaat niets van af.


“Kijk, die doen ook in bedden, maar dit zijn houten, zei Boorman. Schrijf maar weer op:

Charles van Ganzen
Meubles anciens et modernes
Specialité: Chambres à coucher style Louis XV

“Denk er vast om dat een houten bed :
  1. gezonder is dan een ijzeren, omdat ijzer te koud is en rheumatiek veroorzaakt.
  2. zindelijker, want ijzer roest.
  3. duurzamer, want die gietijzeren dwarsliggers zijn broos als glas.
    Die stijl Louis XV is uitstekend. […] Je begint bijvoor-beeld: “De tous les materiaux de l’ architecture le bois est certes celui qui offre les plus admirables ressources au prodigieux et inepuissable thème de la decoration.” Zoek maar eens in de la, onder “marmer” of “cement”, daar vind je wel iets.”

    Het bed, volgens de veilingmeester waarempel ook in Louis XV stijl en van Mechelse origine, werd geveild door de Vlaamse radiozender Klara, die ook de mooie serie “Zot van Elsschot” (zie eerder)  heeft geproduceerd. De opbrengst (4300 €) zal worden gebruikt om gehandicapte en zieke kinderen van computers e.d. te voorzien zodat ze vanuit huis school lessen kunnen volgen.
Meer over Elsschot is te vinden op Klara

maandag 4 oktober 2010

Islamofobie en klimaatzelotisme: intolerantie als gemeenschappelijk geloofsartikel

      Is het toeval dat ik juist op de dag dat het proces tegen PVV leider Geert Wilders begonnen is een artikel in De Standaard onder ogen krijg waarin staat dat een filmpje van de Britse milieubeweging 10:10 (10% CO2 reductie in 2010) niet in de campagne gebruikt zal worden omdat teveel mensen het wansmakelijk vonden.
      Het gaat hier over een (agitprop) filmpje van Richard Curtis, de schrijver van Four weddings and a funeral, waarmee die milieubeweging een campagne wilde starten om in 2010 nog 10% CO2 reductie te bereiken.
      Op het internet raakt nooit iets zoek: hier het filmpje op Youtube 
      Ik vind het een mooi voorbeeld van zelotisme … geloofsijver  die milieufanaten zo kenmerkt. Onsmakelijk, dat zeker. Was het ook satire? Franny Armstrong, de oprichtster van de campagne 10:10: “Richard Curtis heeft een satirisch filmpje gemaakt in de cartoonstijl van Monty Python of South Park. Velen vonden het hilarisch, anderen waren beledigd. Uit respect voor hen wordt de film uit roulatie gehaald.”
      Maar zou ze ook niet door voortschrijdend inzicht tot de conclusie gekomen zijn dat dit filmpje absolute antireclame betekent voor de 10-10 campagne?  Je kunt het satire noemen, maar is het niet meer dan dat? Geeft het niet een mooi inkijkje in wat de milieubeweging eigenlijk het liefst zou willen: het (mond)dood maken van tegenstanders?
      Het filmpje wordt nu dus niet gebruikt in de campagne: zelfregulatie heeft gewerkt. Maar zou je, als dat niet het geval was zo’n filmpje dan hebben moeten verbieden? Ik denk het niet, want juist door de manier waarop deze boodschap wordt gebracht wordt angstwekkend duidelijk hoe de milieubeweging zich heeft ontwikkeld als een milieu”kerk” die een milieu”religie” wil uitdragen. Maar dat is niet alleen het geval bij de milieubeweging maar ook bij andere bewegingen die er op uit zijn de publieke opinie te beïnvloeden.
      “Les extremes se touchent”: links (de milieubeweging) en rechts (Wilders met zijn anti-islamstandpunten) hebben meer gemeen dan ze ooit zouden willen toegeven. Tegenstanders stigmatiseren en wegzetten als gevaarlijk voor het land of de hele wereld, dat is het gemeen-schappelijke programmapunt. Het (mond)dood maken van dergelijke tegenstanders (en misschien niet alleen als satire) is dan gemakkelijk de volgende stap.   
      De Britse schilder en dichter William Blake schreef eens: “To generalize is to be an idiot, to particularize is the alone merit of distinction.”  
      Met die generalisaties scharen zowel Wilders als de 10-10 campagne zich in de groep van idioten. Verstandige mensen kiezen niet zo makkelijk partij en proberen de achterkant van hun gelijk eerst te onderzoeken voordat ze de voorkant aan de kerkdeur spijkeren.

vrijdag 17 september 2010

Zot van Elsschot

        50 jaar geleden is hij overleden, één van de grootste schrijvers uit het Nederlandse taalgebied: Willem Elsschot (Alfons de Ridder). Dat het groots gevierd wordt, vooral in Antwerpen, is niet meer dan logisch.
        Mijn eerste kennismaking met Elsschot dateert van jaren geleden. Op school werd uit zijn boeken voorgelezen. Uit “Lijmen” … zijn meestgelezen roman, waarin de hilarische geschiedenis wordt verteld van de advertentiecolporteur Laarmans die met zijn chef Boormans advertenties verkoopt voor een als tijdschrift vermomde reclamebrochure. Eigenlijk is het, zoals Boormans toegeeft alleen maar “bedrukt papier” en hij noemt zichzelf dan ook in een moment van zwakte “ handelaar in bedrukt papier”
        De artikelen in dit “tijdschrift” worden op een sjabloonachtige manier vervaardigd. Als voorbeeld de onsterfelijke standaardzin die steeds, in ontelbare variaties, steeds weer voorbijkomt: bij het nummer dat gaat over een meisjesschool:
“Cette culture donne à la jeune fille, avec une bonté, pleine d’élans vers la religion un savoir faire multiples, un esprit pratique, des connaisaances et un raisonnement que son avenir social nécessite impérieusement”
        Voor een andere meisjesschool wordt dit dan gescrambled tot:
“Cette religion donne à la jeune fille une culture pleine d’élans vers la bonté, de multiples connaissances, un raisonnemten pratique, un savoir faire et un esprit impérieusement nécessités pas son avenir social. ” 
        En zo gaat het maar door. Over een steenhouwers-zaak:
“De tous les matériaux  de l’architecture, le marble est certes celui qui offre les plus admirables ressources au prodigieux et inépuissable thème de la décoration. ”
        Dat wordt een paar nummers later in een artikel over een cementhandelaar hertaald naar:
“De tous les materiaux  de ‘l architecture, celui qui offre au prodigieux et inépuissable  thème de la decoration les plus admirables ressources. ”
        Laarmans ontdekt dat je met die standaardzin vrijwel alles kunt formuleren. Want, zegt Boormans “ […] de opvolging van onze “tous”, “certes”, “prodigieux” , inépuissable” en “admirable”, slaat in als de bliksem, het doet er niet toe wat je er tussen in last: marmer, cement, papier of maarschalk Foch. Probeer maar eens:
”De tous les maréchaux de la grande guerre, le maréchal Foch est certes celui qui offre au prodigieux et inépuissable thème de la gloire national les plus admirables resources. ”
        Later heb ik alles van hem gelezen en ook veel over hem. Hij is me steeds blijven boeien en ik herlees zijn boeken regelmatig. Al zijn romans getuigen van zowel een ongelofelijke soberheid (geen woord teveel) en preciesie (altijd het juiste woord op de juiste plaats) en de thematiek die hij aansnijdt is nu, zo’n tachtig jaar nadat zijn boeken gepubliceerd zijn nog actueel. Op de site van de Digitale Bibliotheek der Nederlandse Letteren zijn Kaas en Tjip digitaal beschikbaar en er zijn daar ook veel links naar documentatie over hem te vinden.
        Vijftig jaar geleden is hij overleden. Een mooi afgesloten leven dat 78 jaar heeft geduurd. Hij heeft een klein, maar mooi oeuvre nagelaten. Op VRT zender Klara valt er veel genieten  voor Elsschotliefhebbers. Journalist Pat Donnez heeft een 9 delige serie gemaakt onder de titel “Zot van Elsschot” die op zondagochtenden in september en october 2010 wordt uitgezonden. Als u dat te laat ontdekt, probeer dan de uitzending eens met de zoekfunctie terug te vinden. http://radio.klara.be/radio/10_home.php Als u geluk heeft is er nog wat te vinden.

Oud-bisschop Gijsen van misbruik beschuldigd

      Zo laat de NRC zich weer van haar seculiere kant zien, was de verzuchting bij ons thuis. Nou hebben ze die Gijsen eindelijk te pakken.
     Maar was het niet gewoon bedoeld om ons te verkneukelen om de positie van die stijve Gijsen? Kreeg het artikel in de krant van 15 september daarom zo'n prominente plaats op de voorpagina, met zo'n grote kop?
      Met de seksschandalen in de RK kerk lijkt De NRC een onuitputtelijke nieuwsbron aangeboord te hebben. Fanatiek zijn ze erin. Maar je vraagt je toch wel eens af of het langzamerhand alleen een kwestie is van “de beerput moet open” of dat de gretigheid waarmee deze krant er met z’n neus boven hangt om de onwelriekende reuk te savoureren ook een aspect van journalistieke zelfbevrediging in zich bergt.
      Ik schrijf dit niet als katholiek, maar als atheïst die geen enkele affiniteit heeft met de RK kerk. Ook voor atheïsten is het een keer genoeg. Moeten we nu wel zo smullen van al die opgerakelde seksschandalen?
      Kan er  – naast medeleven met de slachtoffers – ook niet eens sprake zijn van mededogen met al die jongens die op jonge leeftijd zich geroepen voelden tot een taak van dienstbaarheid in het priesterambt zonder zich bewust te zijn van de kracht van hun libido. Jazeker, de RK kerk treft blaam dat ze al die jaren geprobeerd heeft deze schandalen onder het tapijt te vegen. Een nog veel grotere schuld treft de RK kerk omdat ze het nooit aangedurfd heeft aan de onnatuurlijke toestand van het celibaat een eind te maken. We praten over de Islam als een religie die zich niet openstelt voor verandering: een verstarde religie. Is het met de RK kerk niet hetzelfde, of nog erger?
      Het is goed dat een krant aandacht besteedt aan deze schandalen. Maar het gluurderige gevoel dat spreekt uit een zo prominente plaats; op de voorpagina afdrukken van iets wat – naar de inhoud – best op een binnenpagina had gekund, geeft blijk van een zucht naar sensatie die voor een deftige krant als de NRC misplaatst is. Of is die krant niet meer zo deftig?

vrijdag 19 februari 2010

Chagrin et pitié

    Gistermiddag de discussie in de 2e Kamer aangehoord over Uruzgan en de opmerkingen van Wouter Bos dat Nederland morgen zou moeten besluiten daar weg te gaan. Je zit er ademloos naar te kijken hoe zich na zo’n debat over Irak (de commissie Davids) nu alweer zo’n brisante situatie ontwikkelt. Toen dit kabinet werd geformeerd was het al geen huwelijk uit liefde maar een “marriage de raison” … een verstandshuwelijk dat had kunnen leiden tot liefde, maar je kon haast voorspellen dat het een misgreep zou blijken te zijn. De partners liggen misschien nog wel samen in bed, maar alleen om te slapen. Verder maken ze elkaar het leven vooral behoorlijk zuur. 
    Per slot van rekening gaat het in zo’n relatie alleen maar om macht. Wegmasseren van zere plekken wordt in zo’n huwelijk niet op prijs gesteld, alle venijn en wrevel wordt zuinig bewaard om die later nog eens uit te spelen. Donderdag was het een al ellende. Wist Wouter Bos van die contacten met de NAVO, wist hij dat die brief er aan kwam? Wist hij wat erin zou staan of had hij gedacht dat bij voorbaat al rekening gehouden zou zijn met de onmogelijkheid de militaire aanwezigheid te verlengen en steeg zijn woede tot kookpunt toen bleek dat de brief als drukmiddel bedoeld was. Hij zei dat hij van niets wist. Een misverstand in de communicatie? 
Van wie zouden die signalen uitgegaan zijn? En waarom zouden die signalen afgegeven zijn? Is het een schande om je aan je woord te houden en niet te bezwijken voor de druk nu toch weer mee te doen.    
    Als je ziet hoe alles uit de kast gehaald wordt door de partij die wil blijven….De EO laat snikkende ouders zien van militairen die gesneuveld zijn in Uruzgan. Voor niets gesneuveld als we het karwei niet afmaken. Tja, maar karwei afmaken: wat betekent dat? Tot in lengte van dagen aanwezig zijn? Laten we niet vergeten dat Nederland alleen maar meedoet uit prestigeoverwegingen. De positie van Nederland in het internationale discours zou aangetast worden. Ach toch! Heeft dat iets te maken met de wens meer te willen dan we kunnen. Nederland domineesland? Altijd dat opgeheven vingertje…die grenzenloze ambitie. De zedelijke normen van een klein landje dat in de internationale politie een te grote broek heeft aangetrokken. Gaan we minder zaken doen met de USA? Of valt er misschien binnenkort een mooie internationale positie te vergeven waarbij we de steun van de USA nodig hebben! Dat soort zaken wordt nergens vastgelegd maar speelt een grotere rol dan we vermoeden. 

    Het lijkt of zowel het kabinet als de 2e kamer bezig zijn met een spel waarin wat meer jokers zitten dan  de Nederlandse bevolking weet. Van fair play is geen sprake. Wat er ook uitkomt: het prestige van kabinet en 2e kamer zijn behoorlijk aangetast. Benieuwd hoe dat vandaag afloopt.

donderdag 11 februari 2010

Geschiedeniscanon


    Erg positief denk ik niet over het nut van geschiedeniscanons. Canonieke kennis is bedoeld kennis te leveren die iedereen moet weten. Een geschiedeniscanon zou dan nuttig zijn om bijvoorbeeld allochtonen (maar niet alleen hen) op een eenvoudige manier wegwijs te maken in de Nederlandse geschiedenis, zodat ze niet met hun mond vol tanden staan als er over dat onderwerp gesproken wordt. Een aantal jaren geleden werden de Nederlandse paspoorten gebruikt om die kennis (zij het heel summier) bij te brengen. Maar hoe vaak kijk je in een paspoort?

    Sommige mensen vinden een geschiedeniscanon nuttig, anderen twijfelen of het zin heeft oppervlakkige kennis – want dat is een canon natuurlijk – aan te bieden. Ik hoor bij de laatste, omdat ik dacht dat rudimentaire kennis van geschiedenis toch wel tot de basisbagage van ieder ontwikkeld mens zou behoren.

    Totdat…, ja totdat ik zag hoe vorige week bij een teeveekwisje (Twee voor Twaalf) een stel jonge, niet allochtone Nederlanders in de fout ging met de vraag bij welke Belgische kustplaats prins Maurits in 1600 een overwinning had behaald op de Spaanse legers. Zie hier (op 21 minuten)! In een van de laatste nummers van het tijdschrift Wetenschap in Beeld las ik toevallig dat dit nu iets was wat iedere Nederlander wist. Ik had zelf ook de indruk dat, als er al iets was bijven hangen van geschiedenisonderwijs het dat was: 1600: slag bij Nieuwpoort. En wat doen die kukels in die kwis? Ze gaan het opzoeken! Nooit van gehoord! Een testimonium paupertatis van het Nederlandse geschiedenisonderwijs. Of van de kandidaten. Maar gelukkig wonnen ze niet. Verdiend!

maandag 14 december 2009

AGW: Philips is de schuld van alles!
















Er was eens.

    Weet u het nog? Vroeger (ja vroeger was alles beter, dat weten we inmiddels), ja vroeger hadden we huiskamers met hooguit één "stopcontact" in plaats van minstens vier wandcontactdozen. En er was ook één centraal lichtpunt in de kamer waar een lamp hing met van die franjes. Zuinig en weinig CO2 uitstoot. Als je meer stroom nodig had moest je een gek apparaatje gebruiken zoals op de foto. Een fitting, met aan de zijkant de mogelijkheid om er een stekker (steker) in te doen.

    Toen kwam Philips in de vijftiger jaren met een idee: LICHTSPREIDING! In alle hoeken van de kamer moest een lamp: dat was pas gezellig! Philips verdiende er goed aan.
Nu mag dat niet meeer van onze Minister van Milieu. Het moeten in ieder geval LED-lampjes worden, maar geen lamp is nog beter! Gloeilampen ... dat mag niet meer, ook niet op plaatsen waar hij nauwelijks hoeft te branden. Zo verdient Philips twee keer!